o ilości

См. также в других словарях:

• śladowe ilości — {{/stl 13}}{{stl 7}} znikoma, bardzo mała ilość czegoś (zwykle jakiejś substancji, pierwiastka itp.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}W ciele ofiary wykryto śladowe ilości strychniny. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ilość — ż V, DCMs. ilośćści; lm MD. ilośćści «kategoria pojęciowa obejmująca to, co może być mierzone lub ważone; miara czegoś» Ilość wody, mleka, cukru. Niewielkie ilości czegoś. Zasada ilości przechodzącej w jakość. Mieć coś w wielkiej ilości (w… …   Słownik języka polskiego

• ZAM — Эта статья или раздел нуждается в переработке. Пожалуйста, улучшите статью в соответствии с правилами написания статей …   Википедия

• burza — ż II, DCMs. burzarzy; lm D. burz «gwałtowne zakłócenie równowagi atmosferycznej, połączone z silnym wiatrem, często z grzmotami i piorunami oraz z obfitymi opadami» Burza gradowa, śnieżna, huraganowa, z piorunami. Burza na morzu. Zbiera się na… …   Słownik języka polskiego

• hurt — m IV, D. u, Ms. hurtrcie, blm «sprzedaż lub kupno większych ilości towaru po cenach niższych niż w handlu detalicznym» Sprzedać, kupić hurtem, w hurcie. hurtem pot. «w całości, zbiorowo, w dużej ilości, liczbie, wszystko razem» Pozbyć się hurtem… …   Słownik języka polskiego

• ilościowo — «co do ilości, pod względem ilości» Ująć coś, przedstawić coś ilościowo. Ilościowo produkcja wypadła dobrze, źle …   Słownik języka polskiego

• lumenosekunda — ż IV, CMs. lumenosekundandzie; lm D. lumenosekundaund fiz. «jednostka ilości światła w międzynarodowym układzie jednostek miar równa ilości światła wypromieniowanego w ciągu 1 sekundy przez źródło światła wysyłające strumień świetlny równy 1… …   Słownik języka polskiego

• napłynąć — dk Vb, napłynąćnę, napłynąćniesz, napłynąćpłyń, napłynąćnął, napłynąćnęła, napłynąćnęli, napłynąćnąwszy napływać ndk I, napłynąćam, napłynąćasz, napłynąćają, napłynąćaj, napłynąćał 1. «o cieczach: cieknąc zebrać się gdzieś, wlać się do czegoś, na …   Słownik języka polskiego

• narobić — dk VIa, narobićbię, narobićbisz, narobićrób, narobićbił, narobićbiony 1. «wykonać czegoś dużo, wytworzyć, sporządzić coś w dużej, wystarczającej ilości, liczbie» Narobił zabawek dla dzieci. 2. «spowodować powstanie, pojawienie się czegoś (zwykle… …   Słownik języka polskiego

• podochodzić — dk VIa, podochodzićdzi, podochodzićchodź, podochodzićdził, podochodzićdzony 1. «o wielu osobach, zwierzętach, rzeczach: dochodząc osiągnąć kolejno określone miejsce» W ciągu godziny podochodzili na miejsce zbiórki. Wszystkie listy podochodziły. 2 …   Słownik języka polskiego

• przymieszka — ż III, CMs. przymieszkaszce; lm D. przymieszkaszek 1. «to, co jest dodane do czegoś w niewielkiej ilości jako składnik; domieszka; uboczny składnik substancji, występujący w niewielkiej ilości» Rudy zawierają różne przymieszki mineralne. Czysty… …   Słownik języka polskiego